Houtpantserjuffer.

Om deze juffer te zien te krijgen moet U meer Uw best doen. Ze zijn zo tenger en maar 45 tot 48mm. groot. Maar als U er een vindt dan vergeet U deze kleine schoonheid nooit meer!
Zijn kleur is een glanzend metallic groen zowel op het voorlichaam als het achterlijf. Op de vleugels zit een vlek, het pterostigma, dat ook vaak groenig is. De kop is diabolo vormig en ook hier vallen de enorme ogen op. Maar het meest kenmerkende van deze soort is het feit dat de eieren worden afgezet in de schors van bomen. Bomen in de buurt van water. Dus als U ze zou willen ontdekken kijk dan vooral bij de wilgjes aan de waterkant.

Aangenaam.

Mijn naam is Paardenbijter.

....

Hoe ze aan die naam komen kan ik U niet vertellen. Wel dat ze absoluut niet agressief naar de mens toe zijn maar vooral jagen op vliegende mieren en ander gespuis. Deze libel is plus minus 63mm. groot en behoort dus tot de echt grote jongens . De grondkleur van de mannetjes is zwart met een zelfs in de vlucht waarneembare blauwe dwarsstreep. De vrouwtjes zijn eerder roodbruin met groen-gele vlekken met donkere randen. U ziet ze vaak in groepjes en vooral in de buurt van bomen. In augustus en september zijn ze het talrijkst.

Opsporing verzocht! Weidebeekjuffer.

Deze juffer is éénmaal gespot op onze baan maar we willen zekerheid! Was dat een passant of heeft ook deze soort ons paradijs ontdekt.
Signalement: 45 tot 48mm. Voorlichaam en achterlijf blauw-groen glanzend metallic en heel opvallende donkere vleugels die aan het lichaam wat lichter zijn een donker blauwe brede band vertonen.
Ze vliegen van mei tot eind september en zijn liefhebbers van stromend water. Onbeschaduwde bosbeken en rivieren dat is hun domein. Als U ze ergens meent te zien willen we dat graag van U horen.

Kijken en bekeken worden.

Op dit moment vliegen er vele van. De heide libellen. Het is een middelgrote soort. Ongeveer 40mm. De kleur varieert van geel/bruin/oranje tot rood. Er zijn drie ondersoorten te herkennen bij nauwkeurige bestudering maar dat lukt niet met het blote oog.
De bruinrode, de steenrode en de bloedrode heidelibel. Ze lijken weinig schuw te zijn. Ze gaan vlakbij op een paaltje of een bloem zitten en laten zich rustig bekijken. Het zijn wonderlijke creatuurtjes. De kop bestaat uit voornamelijk een paar enorme ogen. Bekijk ze dus gerust eens wat beter. Ze doen het U ook!